Vloeren, gewelven & trappen
Les planchers
Vloeren vormen de horizontale structuur van een gebouw. De structuur bestaat over het algemeen uit eenvoudige houten vloeren: hoofdbalken (of moerbalken) die weer andere balken (of kinderbalken) ondersteunen, bedekt met een pleistermortel dekvloer, en vaak afgewerkt met mallons of tomettes (terracotta tegels).
Sommige prestigieuze residenties en hotels hebben vloeren in Franse stijl (plancher à la Française).
Soms wordt de begane grondvloer (als er een kelder is) of de eerste verdieping ondersteund door een of meer gewelfde ruimten waarin een kelder, schaapskooi, stal of schuur was ondergebracht.
Oorspronkelijk waren de vloer bedekt met stenen platen, sttentjes of gewoon behandeld als een vloer van aangestampte aarde.
Hout is het belangrijkste materiaal voor de vloeren: eik, populier, grenen en lariks zijn de belangrijkste soorten, den en lariks zijn de meest gebruikte soorten.
De vloeren zijn vaak gemaakt van kruisende balken (moerbalken of hoofdbalken en kinderbalken), verbindingsmaterialen (planken), vulmaterialen (dekvloer van kalk) en een afwerking (tegels o.d.).
Vloeren in huizen, vooral de bovenste en onderste, spelen een belangrijke rol in de thermische kwaliteit van de van de woning. Hun behandeling in termen van isolatie is is essentieel voor goede thermische en akoestische prestaties.
Les planchers à la française
Deze bestaan uit moerbalken met een rechthoekige doorsnede, met een tussenafstand van 1,50 m tot 2,00 m en tot wel 8 m overspanning, waarop kinderbalken met een rechthoekige doorsnede rusten, vervolgens bedekt met latten die dienen als ondergrond voor een kalk- of gipsbed waarop een vloerafwerking met stenen platen, terracotta tegels (tomettes of mallons)
De grote dwarsdoorsneden van de balken, de kwaliteit van het eiken- of larikshout, de grote afstand tussen de balken balken en balken, zijn kenmerken van deze mooie vloeren, alsmede de aanwezigheid van decoratieve elementen zoals gipswerk.
Les planchers à chevrons
Chevronvloeren (of kwartonvloeren) zijn meer rudimentaire vloeren, opgebouwd uit hoofdbalken met een ronde of rechthoekige doorsnede, met een maximale overspanning van maximaal 6 m. Deze dragen vervolgens eenvoudige houten balken met een kwartcirkelvormige doorsnede, aan het uiteinde ingemetseld, Deze balken zijn rondom in de kalk- of gipsmortel gezet.
(op een bekisting die naderhand wordt verwijderd).
Pathologie van de vloersteunpunten.
Ter hoogte van de steunpunten kunnen zich verschillende aandoeningen voordoen: scheuren in het hout ten gevolge van de veroudering van de balken, doorbuiging van de balken ten gevolge van overbelasting, afschuiving en rotatiekrachten.
Degradatie en verlies van balken door organische aantastingen (schimmels, insecten, enz.) die in een onvoldoende geventileerde omgeving groeien, komt eveneens veel voor.
Indien een enkele balk aan het uiteinde is beschadigd, moet, na het aanbrengen van een tijdelijke ondersteuning, een stenen korbeel worden aangebracht om zo een nieuwe steun te vormen.
Indien de beschadigde balk een rechthoekige doorsnede heeft, kan het uiteinde van de balk kan worden versterkt met twee horizontale twee horizontale platte stalen platen, aan beide zijden vastgebout. Het uiteinde kan ook worden vervangen door een stuk hout dat is bevestigd met bouten op platte stalen platen. In het geval van algemene degradatie van de steunpunten, kan een balk evenwijdig aan de dragende muur als vervanging voor de oplegging zorgen.
Structurele pathologie van vloeren.
Structurele afwijkingen van vloeren, vaak als gevolg van overmatige doorbuiging of als gevolg van het uiteenvallen van de balken, zijn gemakkelijk te detecteren: oneffenheden, scheuren in de vloerafwerking, of openingen bij de plinten, wat wijst op vloerbeweging.
Nadat de vloerafwerking is verwijderd, zijn er verschillende oplossingen mogelijk: vanaf de installatie van een druklaag van beton (ongeveer 5 cm dik), verbonden met de bestaande vloerbalken met metalen verbindingsstukken.
De keuze van de oplossing moet worden gemaakt met het advies van een ingenieur die gespecialiseerd is in oude gebouwen en de uitvoering moet worden toevertrouwd aan een metselaar met ervaring in dit soort werk.
De nadelen van een vloer van gewapend beton
Het maken van een betonnen vloer wordt niet altijd aanbevolen als vervanging voor een houten vloer. Gewapend beton heeft een stijfheid die niet verenigbaar is de flexibiliteit van traditionele metselwerk- en houtconstructies. Bovendien, een
vloer van gewapend beton op de begane grond is dampdicht, en zal daardoor optrekkend vocht in de muren bevorderen.
Echter, in specifieke gevallen, bij bepaalde belastingen of door wettelijke bepalingen, blijft een vloer van gewapend beton echter een mogelijke oplossing.
Verschillende oplossingen zijn dan mogelijk, van een zogenaamde balkenbroodjesvloer tot een monoliete gewapend betonvloer.
Elke oplossing heeft haar eigen kwaliteiten en nadelen, alleen na een zorgvuldige analyse zal het mogelijk zijn een besluit te nemen dat tot beste oplossing leidt.
Aangetaste vloeren
Houten vloeren zijn gevoelig voor veroudering: hun eigen gewicht gewicht, gebruik en vochtigheid zijn allemaal oorzaken van oorzaken van veroudering. Het hout van de balken kan ook worden aangetast door insecten, verrot, gespleten of gebroken, waardoor het geheel verzwakt vloer.
Wanneer houten vloeren zijn aangetast of wanneer hun sterkte niet langer toereikend is voor het beoogde gebruik, zijn de “traditionele” oplossingen vaak het vervangen van de balken of het toevoegen van balken: houten of metalen balken, die parallel aan de bestaande worden gelegd of door gieten.
Hedendaagse technieken, met gebruikmaking van koolstofvezels, glas en epoxyhars zijn niet altijd te prefereren, om redenen van kosten, moeilijkheid van aanbrengen en brandveiligheid.
Deze oplossingen, voor zover ze het probleem al oplossen en geen ander voordeel met zich meebrengen, blijven zichtbaar en zijn onesthetisch.
Anderzijds, wanneer na het verwijderen van de aarde of kalklaag, en de defecte balken zijn vervangen, een dunne laag gewapend beton wordt aangebracht, zal dit op zich al voldoende zijn om de sterkte op peil te brengen en te voldoen aan de huidige eisen op het gebied van sterkte – we halen meestal 400 kg/m2 – en planimetrie.
Een ander belangrijk voordeel is de vorming van een schakel die de structuur van het gebouw versterkt op elk vloerniveau waar dit soort werkzaamheden wordt uitgevoerd, zonder ingrepen aan de buitenmuren. Deze methode is de enige die het mogelijk maakt de onderzijde van de oude plafonds te behouden in hun oorspronkelijke staat, wat een interessante esthetische voordeel is.
Ten slotte kan het verse beton van de druklaag naar eigen inzicht verder worden afgewerkt of wordt het oppervlak in beton-ciré-stijl afgewerkt.